Η διαπραγμάτευση του αιώνα, μπροστά από τη διακυβέρνηση του περασμένου αιώνα...

Τις τελευταίες εβδομάδες παρακολουθώ σαν εθισμένος τα πολιτικά τεκτενώμενα στην Αθήνα, τις Βρυξέλλες, Ρίγα Λετονίας και όπου αλλού συναντιούνται ούλοι αυτοί οι πολιτικοί για να μας λύσουν τα προβλήματα. Ψήφισα ΣύΡιζΑ στις τελευταίες εκλογές και κατά κάποιο τρόπο αισθάνομαι την ευθύνη των πράξεών μου...  ήμουν μεταξύ του ποταμιού και του ΣύΡιζΑ και επέλεξα σύμφωνα με τους υποψήφιους στην περιοχή μου (απογοητεύτηκα με το ποτάμι σε αυτό το σημείο).

Το μεγαλύτερο παιχνίδι και πιο ενδιαφέρον ωστόσο παίζεται στο facebook. Φυσικά, εκεί δεν εφαρμόζεται η πολιτική, αλλά ούτε και στα ειδησεογραφικά πρακτορεία... αν προσέξετε το 90% των ειδήσεων προέρχεται από τα πρακτορεία και όχι από τους αρμόδιους. Οπότε μια χαρά ενημερώνομαι και στο facebook.

Στο διαταύτα τώρα: για να ασκήσω κριτική πρέπει να έχω κάτι χειροπιαστό. Και αυτά τα έχω χωρήσει στο μυαλό μου σε τρεις κατηγορίες.

Αρχικές επιλογές:

1. Επιλογή συγκυβέρνησης με ΑνΕλ... Πρώτη απογοήτευση για την πρώτη αριστερή κυβέρνηση.. Σαν κακόγουστο αστείο... τα ανέκδοτα αυτά πάντως είναι τα πιο σταθερά (ακόμα ανέκδοτα) και συνεπή στις δηλώσεις τους... προδοσία...
2. Επιλογή προέδρου της δημοκρατίας. Ένα πρόσωπο που εμένα μου είναι εξαιρετικά αντυπαθές και συμβολίζει ό,τι δεν ψήφισα εδώ και όσα χρόνια ψηφίζω... ξανά προδώθηκα...
3. Κυβερνητικό σχήμα: Πού πήγαν οι προοδευτικοί άνθρωποι, οι διαφορετικοί και ριζοσπαστικοί; οι Αδιαφθοροι; Στην κυβέρνηση βλέπω γέρους που δεν ξέρουν καλά καλά να μιλήσουν με επιχειρήματα... για τους λίγους νέους που είδα... άστο... Για να μην πω για το πώς γίνεται οι παλιοί συνδικαλιστές να γίνονται υπουργοί και υφυπουργοί.. αδιανόητο... Πολλές δε, είναι οι φορές που οι έχοντες εξουσία λειτουργούν σε επίπεδο καφενείου και κρίνονται ενεπαρκείς.

Νομοθετικό και κυβερνητικό έργο:

1. Η λιγοστή νομοθεσία που έχει γίνει ως τώρα έχει θεματολογία την κρίση, την εύρεση της επόμενης δόσης, της είσπραξης χρημάτων, και εκκρεμότητες προσλήψεων.
2. Περίμενα να δω μεταρυθμίσεις. Να δώ πρωτοποριακά πράγματα, να δω να ακολουθούμε παραδείγματα επιτυχημένων χωρών, να δω ριζοσπαστική πολιτική. Αντι αυτού, είδα να προσλαμβάνονται οι καθαρίστριες της βουλής, να ανοίγει ξανά η ΕΡΤ, και άλλα γραφικά. Δεν είμαι κατά των ενεργειών αυτών (αλλά λίιιιιιιγο πιο διαφανώς ίσως θα ήταν καλύτερα) αλλά δεν περίμενα να είναι η ραχοκοκκαλιά του έργου της κυβέρνησης. Όλα τα άλλα πάνε από το κακό στο χειρότερο... ποιά παιδεία, ποιά πανεπιστήμια, ποιά υγεία... χάθηκε η μπάλα...
3. Βλέπω πιο συχνά τους κυβερνώντες στην τηλεόραση παρά στη βουλή... Μου δίνουν την εικόνα ότι έχουν τόση χαρά που βρίσκονται στις καρέκλες τους που ξεχνάνε σε τι κρίσιμη στιγμή ανέλαβαν καθήκοντα και πόσο σκληρά θα έπρεπε να εργάζονται. 

Διαπραγμάτευση

Δεν ξέρω ποιός πίστευε ότι επειδή άλλαξε η κυβέρνηση θα πηγαίναμε στας Ευρώπας και θα άνοιγαν όλοι τις πόρτες (και τα πόδια)... Βρίσκω το όλο σκηνικό λογικό και αναμενόμενο. Κανείς στην Ευρώπη δεν θα ακύρωνε έτσι απλά πολιτική που ακολούθησε τόσα χρόνια και είναι υπεύθυνη για τέτοια εξαθλίωση του κόσμου. Ακόμα και αν μπορούσαν, θα κάλυπταν τις επιλογές τους και θα κρατούσαν ισχυρή τη ΝΔ στην Ελλάδα για το ριμπάουντ... Και φυσικά όσο πρωτάρης και αν είσαι, να περιμένεις κάτι τέτοιο.. Προσωπικά νομίζω ότι και ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης περίμεναν και ήξεραν αυτό που γίνεται. Δεν μπορείς να κάνεις μια τέτοια διαπραγμάτευση και να μην περιμένεις ότι θα σε φτάσουν στα άκρα. Και πολιτικά, και επικοινωνιακά, και μιντιακά... γιατί αν προσέξετε από όλα έχει ο μπαχξές... Εδώ ακόμα περιμένω να δω τι θα γίνει στο τέλος. Και αφήνω σε αυτούς που έχουν την ευθύνη να τελειώσουν αυτό που άρχισαν. Γι αυτό τους ψήφισα. Ας γυρίσουν πίσω και τα λέμε τότε. 

Όταν τελείωσαν οι εκλογές τον Φεβρουάριο, είπα ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν την ευκαιρία να γράψουν το όνομά τους με χρυσά γράμματα στα βιβλία της ιστορίας, ή σαν ανέκδοτα. Θα μάθουμε σύντομα (ή όχι τόσο σύντομα) τι τελικά θα γίνει. Τα δείγματα πάντως είναι το λιγότερο απογοητευτικά, τουλάχιστον στο εσωτερικό...