About


εργοτάξιο
Δεν ξέρω και πάρα πολλά από blogs, ή ιστολόγια. Όμως όπως όλοι έχω τις απόψεις μου και τις ιδέες μου και σε μια κρίση εξωστρέφειας το 2010 αποφάσισα να τις εξωτερικεύσω σε ένα μέσο που δεν θα εξαρτάται (πολύ) από άλλους όπως τα λοιπά κοινωνικά δίκτυα και η πληροφορία δεν θα χάνεται μετά από λίγο. Θα χαρώ να μοιραστώ απόψεις και να διορθωθώ όταν έχω λάθος!


Προσπαθώ να γράφω σωστά Ελληνικά, καθώς θα μοιράζομαι τα θέματα που με απασχολούν, είτε είναι κωμικά ή σοβαρά, ενώ θα προσπαθήσω να μην διαδίδω ειδήσεις ή πληροφορίες που δεν είναι εξακριβωμένες. Εκτιμώ το δημιουργικό διάλογο και αποφεύγω τις χωρίς λόγο διαφωνίες και συζητήσεις.

Δεν θεωρώ το μέσο προέκταση του facebook ή του google+, γι' αυτό δεν θα ήθελα να μοιραστώ προσωπικά στοιχεία μου (εκτός από αυτά που γράφω στις δημοσιεύσεις καμιά φορά). Δίνω όμως τα στοιχεία από όλες τις διαδικτυακές μου παρουσίες, όποιος θέλει μπορεί να βρει λεπτομέρειες ή να επικοινωνήσει μαζί μου.

Ευχαριστώ

Μάριος Παπαγεωργίου

Αναζήτηση

Monday, March 25, 2013

Κύπρος, 25/03/2013

Δεν είναι δικό μου, ανήκει σε γνωστό που απλά έκανε ορθογραφικό λάθος, αλλά ειδικά σήμερα ταιριάζει γάντι στην κατάσταση σε Ελλάδα και Κύπρο (θυμίζει κάτι από τον "καιρό" της Ελευθεροτυπίας):

ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΑΙΤΕΙΟΣ

Αλκίνοος Ιωαννίδης για την Κύπρο

 Η εικόνα από το επίσημο site του Αλκίνοου Ιωαννίδη

Δεν είχα στόχο να βάζω links εδώ, αλλά δεν ξέρω πώς αλλιώς (χωρίς να αναδημοσιεύω) μπορώ να κρατήσω αυτό το κείμενο για να μην το χάσω.

Κατά τη γνώμη μου από τα πιο ειλικρινή και ανταποκρινόμενα στην πραγματικότητα κείμενα για την Κύπρο, από έναν Κύπριο. Δεν είχα ποτέ αποκρυσταλλωμένη εικόνα για αυτό που ένοιωθα για την Κύπρο, αλλά αυτό το κείμενο την πλησιάζει πάρα πολύ.

Και η εκτίμησή μου για τον Ιωαννίδη παραμένει διαχρονική. (Παρόλο που εκείνο το τραγούδι που τραγουδάει κάθε φορά στα Κυπριακά στις συναυλίες το βαριέεεεμαιιιι....)

Το αρχικό κείμενο είναι εδώ με τίτλο "Ελεύθεροι Κατακτημένοι" αλλά σε μορφή νέων, μπορεί στο μέλλον να κρυφτεί κάτω από μια ημερομηνία, οπότε υπάρχει και η αναδημοσίευση:

Αναδημοσίευση κειμένου του Αλκίνοου Ιωαννίδη


Thursday, March 21, 2013

Λογοκρισία - υποκρισία

Στην Τουρκία έχει αποφασιστεί στα πλαίσια της εκστρατείας για το κόψιμο του τσιγάρου, ότι οι πολίτες για να μην μπαίνουν ιδέες στο μυαλό τους δεν θα πρέπει να το βλέπουν πουθενά... ούτε στις ταινίες! Έτσι λοιπόν, σε όλες τις ταινίες ή γενικά όπου στην τηλεόραση εμφανίζεται τσιγάρο, ανταυτού μπαίνει ένα λουλουδάκι!!! ή μια θολούρα αν η ταινία είναι ψηφιακή.

Επίσης, έχει αποφασιστεί ότι δεν θα προβάλονται διαφημίσεις από ταινίες (εκτός και αν αυτές είναι πληρωμένες (πώς αναρωτιέμαι - πάντως άλλες φορές έχει, άλλες όχι... οπότε θεωρώ ότι όταν βλέπω, είναι πληρωμένες)), ούτε καν με τοποθέτηση προϊόντος. Έτσι, δεν βλέπουμε τη μάρκα του αυ/του που οδηγεί ο James Bond, ή το είδος του κόκκινου ποτού που πίνει από το κουτί κάποιος άλλος. Το εντυπωσιακό είναι ότι κρύβουν ακόμα και μάρκες που είναι προϊόν της φαντασίας του σεναριογράφου, ή ακόμα μάρκες που έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχουν στην Τουρκία...

Η αποκορύφωση πάντως, και επιστρέφω στο τσιγάρο, ήταν όταν είδα στην τηλεόραση τον Νονό. Δεν χρειάζεται να πω κάτι άλλο, η φωτογραφία τα λέει όλα. Και η απορίες μου συνοψίζονται:

1. Μπορώ να πάρω στα σοβαρά την ταινία έτσι;
2. Ο κινηματογράφος είναι τέχνη, και ο "νονός" έργο τέχνης. Δεν είναι ξεκάθαρη λογοκρισία αυτό; Δηλαδή αν αποφασίσουν ότι πρέπει να φοράνε όλες οι γυναίκες μαντίλα θα κρύψουν το πρόσωπο της Μόνα Λίζα;

Προφιτερόλ

Με μεγάλη συγκίνηση διαπίστωσα ότι η Τουρκία έχει παράδοση στο προφιτερόλ. Δεν ξέρω αν είναι σε όλη την Τουρκία, ή μόνο στην Πόλη, αλλά έχω φάει καταπληκτικά προφιτερόλ. Σε μερικά μαγαζιά δε, στη σοκολάτα βάζουν και φυστίκι Αιγίνης. Σε γενικές γραμμές, η σοκολάτα είναι πιο γλυκιά από τη δικιά μας, και η κρέμα... μούρλια!

Ενδεικτικά αναφέρω, για όποιον βρεθεί:

1. Inci. Ήταν δίπλα στο Σισμανόγλειο μέγαρο, στην Ιστικλάλ, αλλά μετακόμισε στo Mis sokak.
2. Sutis. Είναι αλυσίδα, αλλά πολύ καλό!!
3. Nazar, στο Kurtulus Caddesi (εκεί δεν έχω πάει ακόμα... αλλά πρόκειται)

Η Τουρκία μου - Εισαγωγή

Πριν κάνω οποιοδήποτε σχόλιο για την Τουρκία, θέλω να ξεκαθαρίσω τη θέση μου. Ανήκω σε μια νέα ομάδα Ελλήνων που σχετίζονται με την Τουρκία, λόγω ιδιότητας, κατάστασης και εποχής.

Είμαι παντρεμένος με Τουρκάλα, έχω ζήσει σε ένα περιβάλλον δεκτικό και αγαπημένο από την οικογένεια της γυναίκας μου, ενώ πρόσφατα μετακόμισα (όπως όλα δείχνουν για αρκετό καιρό) από την Ελλάδα στην Κωνσταντινούπολη.

Δεν έχω καταγωγή από την Πόλη, δεν έχω κανέναν συγγενή από την Πόλη, κοντινό ή μακρινό, δεν έχω καμία ιστορία να μοιραστώ από το παρελθόν. Είμαι άνθρωπος σύγχρονος, που στις παρούσες συνθήκες ήρθε και έμεινε εκούσια σε αυτή την πόλη.Θα μπορούσα με τον ίδιο τρόπο να μένω στο Παρίσι, το Μιλάνο ή το Μπαγκλαντές.

Τέλος, θεωρώ ότι σήμερα, οι νέοι δεν έχουν και πολλά να χωρίσουν στις δύο χώρες. Οι παλαιότεροι έχουν ακόμα ιστορία που καίει, αλλά οι νέοι, ζουν μια νέα κατάσταση, που ανεξάρτητα από πολιτικές και πολιτικούς, είναι σίγουρα πιο ζεστή και φιλική από ότι στο κοντινό παρελθόν.

Με βάση τα παραπάνω λοιπόν, θα γράφω τη γνώμη μου (και μόνο) για ό,τι βλέπω και ζω εδώ.

Οι εφαρμογές μου

Νομίζω ότι έχω μια χρήσιμη συλλογή από εφαρμογές, οπότε την μοιράζομαι με μικρή κριτική, η σειρά από το κινητό μου:

Σελίδα πρώτη του κινητού (ή το τι χρησιμοποιώ καθημερινά).
  • Google maps.  Η γνωστή εφαρμογή που κουκουλώνει τους χάρτες της apple.
  • Google translate. Δεν θα μπορούσε να λείπει από κάποιον που ζει στο εξωτερικό.
  • Whatspapp. Είναι το msn των κινητών. Έχει την καλύτερη λειτουργικότητα από όλες τις εφαρμογές για μηνύματα.
  • TuneIn Radio. Το καλύτερο ραδιόφωνο που έχω ακούσει. Είναι τόσο καλό που πλήρωσα και την πλήρη έκδοση, χωρίς να έχει και πολλά πλεονεκτήματα από τη δωρεάν. Έχει την μεγαλύτερη ποικιλία σταθμών, καλύτερη ποιότητα ήχου, παίζει ως χαλί (background) ενώ κάνεις άλλες δουλειές, και έχει άψογο streaming. 
  • Today. Μια εφαρμογή από Ελλάδα, και αυτή την πλήρωσα ως φόρο τιμής για τα χρόνια που την χρησιμοπούσα στον υπολογιστή. Ουσιαστικά πρόκειται για ημερολόγιο/εορτολόγιο, το οποίο πλέον σε ενημερώνει και με "σπρωχτές ενημερώσεις" (push notifications) για τους εορτάζοντες από τον κατάλογό σου. Η αισθητική για μένα είναι χμμ, αλλά οπωσδήποτε είναι έξυπνη και ελαφριά εφαρμογή. 
Κοινωνικά δίκτυα (ανάλογα που "παίζει" κανείς...) και υπηρεσίες
  • Facebook. Γνωστόν.
  • Facebook messenger. Επίσης γνωστόν.
  • Skype. Λειτουργεί καλά.
  • Tango. Το έβαλα, αλλά ποτέ δεν το χρησιμοποίησα, ποτέ δεν μου λειτούργησε σωστά. Διατηρώ τον λογαριασμό μου, αλλά το καπάκωσαν skype και facetime.
  • Viber. Παρομοίως με το Tango. Παρόλα αυτά τα ακούω τριγύρω και περιμένω μήπως τα χρειαστώ και πάλι.
  • Msn messenger. Απαράδεκτη εφαρμογή, δεν λειτουργεί σωστά στο τηλέφωνο, είναι δύσκολη στη χρήση, ενώ ο μόνος λόγος που την κρατάω είναι ότι μου παρέχει πρόσβαση στη λίστα φακέλων που έχω στο hotmail, κάτι το οποίο δεν επιτρέπει η εφαρμογή του τηλεφώνου. Π.χ. Junk δεν μπορώ να δώ από την εφαρμογή του κινητού.
  • Linked In. Αν έχεις στο pc, βάλε και στο κινητό. Κυρίως για επικοινωνία μέσω mail και γρήγορο ψάξιμο νέων επαφών μετά από νέες γνωριμίες κ.λπ.
  • SoundCloud. Κάποιον φίλο ήθελα να δώ και να ακούσω και το έβαλα. Από τότε δεν το χρησιμοποιώ.
  • Foursquare. Σε αντίθεση με όλους, εγώ δεν το έχω βρει χρήσιμο ακόμα, δεν με βολεύει το περιβάλλον του και δεν το χρησιμοποιώ. Επίσης, διαολίζομαι να δίνω λογαριασμό πού πάω και τι κάνω κάθε φορά. 
  • Walkie-Talkie. Όταν το πρωτοέβαλα είχε πολύ πλάκα, αλλά ξεθύμανε. ίσως για συγκεκριμένη χρήση να είναι καλό.
  • Couchsurfing. Όποιος είναι μέλος το περίμενε καιρό. Ξεκίνησαν με λίγες επιλογές και σιγά σιγά το ανεβάζουν. Δεν τρελαίνομαι ακόμα, αλλά σίγουρα είναι καλαίσθητο και λειτουργικό, ειδικά για ταξιδιώτες.
  • Bump. Στην αρχή και πάλι ήταν σουξέ. Τώρα σιγά σιγά, ξεθυμαίνει. 
  • 4sqwifi. Βρίσκει μέσω foursquare κωδικούς για wifi. Και δουλεύει σε αρκετά καλό ποσοστό. Ήταν ο λόγος που έβαλα το fourquare. 
  • Google+. Ακόμα δεν ξέρω γιατί το έχω... δεν ξέρω γιατί έχω τον λογαριασμό στη google... αλλά όπως όλοι, "αφού είναι τζάπα και δεν χρειάζεται να κάνω καινούριο..."
  • Blogger. Το απαράδεκτο λογισμικό για ετούτο εδώ το site.
Παιχνίδια (δεν είμαι και πολύ φανατικός, αλλά κάποτε πρέπει να σκοτώσω και την ώρα μου)
  • Road trip. Με αυτοκινητάκι, απλό και κολητικό.
  • Siege Hero. Για μένα κάνει τα θυμωμένα πουλιά να πάνε στη φωλιά τους. 
  • Tetris. Τιμής ένεκεν.
  • Solitaire. Όπως στα windows.
  • Link. Καλή προσπάθεια που την αγόρασα κιόλας. Φτιάχνεις γέφυρες για να περάσει το τρένο!
  • Tavli. Ομολογουμένως δεν είναι το ίδιο στο κινητό, με όλα μινιατούρες και χωρίς το "τσικ τσικ"
  • Touch4. Καλό, και έχει και ωραίο Bluetooth για να παίζεις με φίλο!
  • iTurnStones. Θέλω να κερδίζω το αυτόματο!!
  • Unspeakable. Είναι η iphone έκδοση του Taboo, ακόμα τη δοκιμάζω...
  • Spider. Μια λίγο διαφορετική πασιέντζα, θέλει πιο πολύ χρόνο, οπότε βολεύει. 
  • Cut the rope. Τελικά, μετά από κανένα χρόνο αγόρασα την πλήρη έκδοση.
Για σήμερα φτάνει. Την επόμενη φορά επιστρέφω με ιδέες για ψώνια, ειδικές εφαρμογές και bookmarks που αξίζει να έχει κάποιος απευθείας στην επιφάνεια εργασίας. 


Wednesday, March 20, 2013

Κύπρος, 18/03/2013

Άλλη μια αφελής απορία:
Πριν κανένα χρόνο άκουσα για το υπέδαφος της Κύπρου, και είδα κόσμο να κάνει δολάρια στα μάτια του (όπως στα καρτούν). Μετά, απλά δεν άκουσα την εξέλιξη της υπόθεσης. Σήμερα, η Κύπρος, ο παράδεισος των off-shore και καταθέσεων, πέφτει στον γκρεμό και ψάχνουμε να δούμε πώς θα σωθεί. Αν, λέω άν, σωθεί αλλά δεν ξαναδούμε πετρέλαιο, φυσικό αέριο ή ότιδήποτε έχει εκεί από κάτω, θα μου κάνει εντύπωση? Μπαααα....

Wednesday, March 13, 2013

Απουσία

Μία ανάρτηση το 2012 και τίποτα μετά. Ένας χρόνος που περιλάμβανε εγκυμοσύνη, μετακόμηση, αλλαγή σπιτιού, χώρας, εργασίας, με λίγα λόγια τα πάνω κάτω, αλλά όλα βαίνουν καλώς...

Λέω λοιπόν να ξανααρχίσω τις φιλοσοφίες, όντας πλέον στην Πόλη, με κριτική και σκέψεις από τη ζωή εδώ και νέες εμπειρίες και απόψεις για τον πανικό που συμβαίνει στον (παν)κόσμο.