The Grand Budapest Hotel

imdb

Δεν ασχολούμαι συχνά με πολύ πρόσφατες ταινίες, αλλά αυτή πραγματικά με μάγεψε. Όχι σαν θεματολογία και ψυχολογία και βαθιά νοήματα... αλλά σαν παραμύθι, σαν αυτό που κάποτε έβλεπα στον κινηματογράφο! Εύγε!

Αυτοκινούμενο - 05 - Δεξαμενές

Καθώς περιμέναμε να ξεκινήσουν οι εργασίες, παρατηρήσαμε ότι ανάμεσα στα δοκάρια του αμαξώματος υπάρχει πολύ καλός χώρος και είναι κρίμα να πάει χαμένος... 

Συζητώντας με τον κατασκευαστή, καταλήξαμε να βάλουμε εκεί (ανάμεσα στους δύο άξονες) τα δοχεία του νερού (καθαρό και γκρι). Έτσι και το χώρο εκμεταλευόμαστε, και ένα σημαντικό βάρος τοποθετούμε πολύ χαμηλά, αλλά και αυξάνουμε τις χωρητικότητες. 

Η όλη κατασκευή βέβαια θα πρέπει να είναι προσβάσιμη από κάτω καθώς δεν υπάρχει τρόπος επισκευής ή αλλαγής αν εγκλιβιστεί ανάμεσα στο πάτωμα και το σασί. Έτσι καταλήξαμε σε τρία δοχεία με χωρητικότητες 130, 120 και 100 λίτρων περίπου, τα δύο πρώτα εκ των οποίων θα είναι καθαρό και το τρίτο γκρι νερό.

Η δοκιμαστική τοποθέτησή τους δείχνει περίπου που θα βρίσκονται στη συνέχεια:

Το μαύρο δεν μπορούσε να γίνει πιο μεγάλο, αφού πρέπει να αφήνει χώρο για επισκευή και χειρισμούς στη ντίζα του χειρόφρενου..

Εκτός από τα δοχεία νερού, συμφωνήσαμε να γίνει και ένα μικρό ντουλαπάκι στο πάτωμα, εκμεταλλευόμενοι παρόμοιο χώρο) για μικροϋλικά ή εργαλεία, το οποίο θα ανοίγει σαν καταπακτή (αυτό θα φανεί σε επόμενη ανάρτηση σχετικά με το πάτωμα). 

Αυτοκινούμενο - 04 - Μονές ή διπλές ρόδες;

Από ό,τι έμαθα στην πορεία, οι διπλές ρόδες είναι πολύ της μόδας στους "καραβανάδες" της Τουρκίας. Συγγενείς και φίλοι με αυτοκινούμενα λοιπόν μας την έπεσαν κατευθείαν να κάνουμε τη μετατροπή των μονών σε διπλά λάστιχα, για λόγους λέει ασφαλείας, (αλλά και για να δείχνει πιο όμορφο το όχημα, αφού είναι πιο φαρδύ από τη μαμά του και τα λάστιχα φαίνονται περίεργα πιο μέσα). 

Ως μηχανολόγος και λίγο περίεργος άνθρωπος, το έψαξα αρκετά πριν πάρω την απόφαση. Τα σύν της μετατροπής είναι:

1. Ομορφιά, καθώς δεν φαίνεται αυτό το "χαζό" που οι ρόδες είναι πολύ πιο μέσα από το αμάξωμα του αυτοκινούμενου,
2. Ασφάλεια, σε περίπτωση που μας πιάσει λάστιχο, και
3. Υπό συνθήκες, μεγαλύτερη ευστάθεια. 

Τα αρνητικά από την άλλη είναι:

1. Βάζουμε χέρι σε κάτι εργοστασιακό. Γιατί να το κάνουμε αυτό; Ποιός μου λέει ότι ο μάστορας θα κάνει σωστή δουλειά σε κάτι που έχει υπολογιστεί μετά από μελέτη στο εργοστάσιο;
2. Μετατροπές και συγκολήσεις στον άξονα του αυτοκινήτου (μπρρρ)

Τελικά μετά από πολύ πίεση, συμφώνησα να το κάνουμε, αν με πείσει ο μάστορας. Πήγαμε λοιπόν, και όντως με έπεισε, επειδή ουσιαστικά είπε ότι δεν θα βάλει χέρι στον άξονα, παρά μόνο θα μεταφέρει μερικούς πόντους τα αμορτισέρ. Ουσιαστικά, όλη η δουλειά θα γινόταν στη ζάντα, η οποία θα ήταν και ενισχυμένη και στο κάτω κάτω θα ζυγοσταθμιστεί... συγκολήσεις και κοψίματα γίνονται σε τόρνο, οπότε και η ευθυγράμμιση δεν θα χάλαγε. Συμφωνήσαμε τιμές, διαστάσεις κλπ, και το αφήσαμε. 

Στην παραλαβή, δεν μετρήσαμε (αν είναι δυνατόν) το νέο φάρδος, με αποτέλεσμα να προκύψει κατά πολύ (περίπου 15 cm) εκτός των προδιαγραφών (μέχει 225 cm) που είχαμε συμφωνήσει. Φυσικά και εκνευρίστηκα, αλλά το όλο θέμα ανήκει στα ρίσκα που θα έπαιρνα, και πλέον το ξεπέρασα. 

Τελικά το επιστρέψαμε, ξανακάναμε τις ρόδες μονές, αλλά προεκτείναμε λίγο τη ζάντα ώστε να δείχνει πιο όμορφο το τελικό πακέτο. Η καρότσα βγήκε, και το αυτοκίνητο παραδόθηκε στον κατασκευαστή για να ξεκινήσει.

Έτσι είναι ο άξονας και η ρόδα από την μαμά του.

Η αποτυχημένη κατασκευή φάρδους 240cm

Η τελική μορφή όπως το αφήσαμε.

Αυτοκινούμενο - 03 - Το αυτοκίνητο

Μετά από την επιλογή του κατασκευαστή και του τύπου, και την όλη συμφωνία, έπρεπε να βρούμε το αυτοκίνητο. Καινούριο δεν μας έπαιρνε, οπότε αναζητήσαμε στην αγορά ένα αξιοπρεπές μεταχειρισμένο. Με τη βοήθεια και του κατασκευαστή, καταλήξαμε στο Fiat Ducato, 120 Multijet, με το μακρύ μεταξόνιο, λίγων ετών και πολύ λίγων χιλιομέτρων. Ουσιαστικά ήταν ό,τι πιο κοντινό σε καινούριο ήταν δυνατό να βρεθεί.

Φυσικά η καρότσα θα φύγει και η πλάτη της καμπίνας θα κοπεί. Δεν ήταν τόσο εύκολο να πουληθεί η καρότσα, αλλά ακόμα ελπίζουμε... για την ώρα την φορτώθηκε άλλος. 

Αυτοκινούμενο - 02 - Ο κατασκευαστής

Η επιλογή μας ήταν να εργασούμε με την εταιρεία Moda Karavan η οποία είναι σχετικά κοντά στο σπίτι μας, μισή με μια ώρα με το αυτοκίνητο, και θα μπορούμε να επιβλέπουμε και να παρακολουθούμε την κατασκευή. 

Η εταιρεία είναι οικογενειακή, ξεκίνησε απο επιπλάδες που αγαπούσαν την κατασκοίνωση, και μέχει πρόσφατα ασχολούνταν μόνο με την μετατροπή φορτηγών τύπου κλούβας σε campervan. Λόγω της καλής δουλειάς τους και την σύντομη φήμη τους στην Τουρκία (και έλλειψης σοβαρού ανταγωνισμού), η επιχείρηση μεγάλωσε και τώρα κάνει τα πρώτα βήματα και στα αυτοκινούμενα τύπου Alkoven (αυτά με το καρούμπαλο πάνω από τον οδηγό - κρεβάτι είναι αυτό). 

To μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού θα έρθει από το εξωτερικό, ενώ οι άνθρωποι έχουν την τάση να ψάχνουν και να εμπλουτίζουν συνέχεια τις αποθήκες τους με καινούριο υλικό. Έτσι, ο εξοπλισμός μας θα είναι από Γερμανία, Ιταλία και Αγγλία. Ό,τι μπορεί να κατασκευαστεί τοπικά με ικανοποιητική ποιότητα θα γίνει εδώ φυσικά.

Αυτοκινούμενο - 01 - Η ιδέα

Και νομίζω πλέον ήρθε η ώρα να ξεκινήσω να γράφω και πάλι, ανοίγοντας μια νέα ενότητα... που μπορεί να αποτύχει ή να γίνει ένα μεγάλο ταξίδι!!

Μετά από μεγάλο διάστημα (από μωρό μέχρι πέρσυ) στις κατασκοινώσεις και τα camping, και ένα μικρό μικρό διάστημα με την κουκλίτσα από κάτω:

,κάναμε το μεγάλο βήμα και ξεκινάμε ένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο!

Το βήμα είναι ακόμα πιο μεγάλο δεδομένου ότι δεν θα είναι κάποιο έτοιμο προϊόν, ή παραγωγή κάποιου εργοστασίου κατά παραγγελία, αλλά εντελώς κατασκευασμένο στο χέρι, από έναν τοπικό μάστορα, του οποίου τη δουλειά εκτιμήσαμε και εμπιστευτήκαμε. 

Φυσικά η απόφαση δεν ήταν εύκολη, αλλά μας διευκόλυνε αρκετά το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο μας έφερε το τελωνειακό σύστημα της Τουρκίας (περίπου ισάξιοι δασμοί της τιμής του οχήματος) καθώς και η χαμηλή (για τα γούστα μας) ποιότητα των ντόπιων κατασκευαστών (οι οποίοι έχουν μείνει πολλά χρόνια πίσω σε σχέση με την Ευρώπη... εξαίρεση αποτελεί ο Basoglu που κατασκευάζει το παραπάνω κουκλάκι, αλλά περιορίζεται σε αυτό το μέγεθος).

Έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε (και ακόμα καλά καλά δεν αρχίσαμε) και καθώς είμαι στον ενθουσιασμό μου, δεν μπορώ να βρω εύκολα πληροφορίες για εξοπλισμό, να πάρω γνώμες για προϊόντα κλπ (αφού κανένας δεν κάνει τέτοια τρέλα να το φτιάξει από το μηδέν...). Και τότέ μου ήρθε, ότι μπορώ εδώ που έχει τόσο χώρο, να γράφω ό,τι αντιμετωπίζω, οπότε και ημερολόγιο θα έχω, και όποιος το ανακαλύψει θα μπορεί να δει τα βήματα, τα πρόβλήματα και να πάρει και ιδέες...

Οδηγός μας είναι το "Buernster A 560 Levanto" το οποίο είδαμε στον αγαπητό Ζαμπέτα και αποτέλεσε τον μπούσουλά μας, όταν διαπιστώσαμε ότι δεν γινόταν να βρούμε λύση για να αγοράσουμε το διαθέσιμο εκεί. Υπενθυμίζω ότι είμαστε μόνιμοι κάτοικοι Κωνσταντινούπολης πλέον... δεν θα μπορούσαμε να έχουμε κάτι με Ελληνικές πινακίδες (ή έστω δεν θα μπορούσαμε χωρίς περιορισμούς).

Αυτό δείχνει κάπως έτσι εξωτερικά...

Στη συνέχεια θα γράφω ανάλογα με τα βήματα που κάνουμε και τις επιλογές μας, ώστε να προκύψει ένα υποτυπώδες ημερολόγιο και να δούμε πόσο κοντά θα καταφέρουμε να φτάσουμε :)

Καλή ανάγνωση!