Το βρίσκω υπέροχο που μπορεί ο καθένας πλέον να οραματίζεται και να φωτογραφίζει καθημερινά και άμεσα, ακόμα και με το κινητό του τη ζωή του. Οι επόμενες γενιές θα έχουν ένα υπέροχο αρχείο από τη ζωή όπως είναι σήμερα.
Ωστόσο, έχω τη χαρά και το προνόμιο να έχω ξεκινήσει με 35άρι φιλμ και χωρίς να έχω την ικανότητα να βλέπω τι έχω τραβήξει έπρεπε να μάθω ένα δυο πράγματα προκειμένου να μπορώ να απαθανατίζω αυτό που βλέπω και θέλω.
Ώρα να τα μοιραστώ κι εγώ, όπως έχουν κάνει πολλοί πριν από μένα, με τον δικό μου όμως τρόπο.
Προκειμένου να μην κάνω μεγάλες αναρτήσεις, θα σπάσω το περιεχόμενο σε 3-4 ενότητες που θα ολοκληρώσουν το αντικείμενο που γνωρίζω εγώ.
Ως εισαγωγή, θα μοιραστώ την ιδέα. Η ετυμολογία της φωτογραφίας είναι υπέροχη. Το να μπορείς να γράψεις κάτι μόνο με το φως που υπάρχει γύρω είναι όμορφο ως σύλληψη και ως ιδέα, αλλά και φυσικά ως αποτέλεσμα. Δεν αποτελεί μόνο την απαθανάτιση μιας στιγμής, αλλά μπορεί να αποτελέσει μέσο για καταγραφή πέρα από το ανθρώπινο μάτι, ή και ανάμιξη φωτός και χρωμάτων που να παραπέμπει σε κάτι εξωπραγματικό.
Βρίσκω αυτή την πλρηροφορία σημαντική για όποιον θέλει να ασχοληθεί. Το ότι η φωτογραφία χρησιμοποιεί το φως για να καταγράψει αυτό που φανταζόμαστε ή βλέπουμε.
Η παραπάνω μηχανή είναι η πρώτη SLR που μπήκε στο σπίτι μας χάρη στην περιέργεια του πατέρα μου (που ποτέ δεν έμαθε να την χρησιμοποιεί) και μου κέντρισε το ενδιαφέρον κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 90 να ασχοληθώ, καθώς οι φωτογραφίες από την Kodak instamatic, δεν με ικανοποιούσαν πια...
No comments:
Post a Comment