About


εργοτάξιο
Δεν ξέρω και πάρα πολλά από blogs, ή ιστολόγια. Όμως όπως όλοι έχω τις απόψεις μου και τις ιδέες μου και σε μια κρίση εξωστρέφειας το 2010 αποφάσισα να τις εξωτερικεύσω σε ένα μέσο που δεν θα εξαρτάται (πολύ) από άλλους όπως τα λοιπά κοινωνικά δίκτυα και η πληροφορία δεν θα χάνεται μετά από λίγο. Θα χαρώ να μοιραστώ απόψεις και να διορθωθώ όταν έχω λάθος!


Προσπαθώ να γράφω σωστά Ελληνικά, καθώς θα μοιράζομαι τα θέματα που με απασχολούν, είτε είναι κωμικά ή σοβαρά, ενώ θα προσπαθήσω να μην διαδίδω ειδήσεις ή πληροφορίες που δεν είναι εξακριβωμένες. Εκτιμώ το δημιουργικό διάλογο και αποφεύγω τις χωρίς λόγο διαφωνίες και συζητήσεις.

Δεν θεωρώ το μέσο προέκταση του facebook ή του google+, γι' αυτό δεν θα ήθελα να μοιραστώ προσωπικά στοιχεία μου (εκτός από αυτά που γράφω στις δημοσιεύσεις καμιά φορά). Δίνω όμως τα στοιχεία από όλες τις διαδικτυακές μου παρουσίες, όποιος θέλει μπορεί να βρει λεπτομέρειες ή να επικοινωνήσει μαζί μου.

Ευχαριστώ

Μάριος Παπαγεωργίου

Αναζήτηση

Thursday, April 3, 2014

Κωνσταντινούπολη - Η πόλη των απόντων


Ένα μεγάλο και χορταστικό βιβλίο, με επαρκείς κατά τη γνώμη μου βιβλιογραφικές και ιστορικές αναφορές, που παρουσιάζει την Πόλη με την ιστορία της, το παρόν της και τις απουσίες της. Αν και έχει διχάσει αρκετούς, καθώς δεν προσπαθεί να γίνει αρεστός, και δεν διστάζει να ασκεί κριτική στους πάντες, το αν είναι δίκαιη ή όχι είναι θέμα ενδιαφέρουσας συζήτησης, Είμαι ακόμα στο δεύτερο μισό, οι πληροφορίες είναι συναρπαστικές και έχω αρχίσει πλέον να κρατάω σημειώσεις, ενώ η γεύση που μένει είναι πάντα γλυκόξυνη. Περιέχει λίγο "ρομαντικό και ένδοξο παρελθόν" πολύ " όχι ρε γαμώτο" και αρκετό "τι λες τώρα", για πράγματα που δεν πολυξέραμε, και δεν βλέπουμε γύρω μας.

Σίγουρα μετά (ή σχεδόν μετά, ήδη) δεν βλέπω την Πόλη όπως πρν. Σίγουρα θέλω να πάρω τα στενά και να αρχίσω να ψάχνω σαν κρυμμένο θυσαυρό τις αναφορές του βιβλίου, ενώ οπωσδήποτε θα λάβει την σημαντική θέση που του αξίζει στη βιβλιοθήκη μόλις το τελειώσω. Πλέον, όταν περπατάω στην πόλη, κοιτάω διαφορετικά τα κτίρια και τους δρόμους, τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές. Τώρα κατάλαβα τι σημαίνει να ζεις σε ένα ζωντανό μουσείο, όχι μόνο λόγω αρχιτεκτονικής, αλλά λόγω της ίδιας της ζωής και των ανθρώπων της.

Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

No comments:

Post a Comment