About


εργοτάξιο
Δεν ξέρω και πάρα πολλά από blogs, ή ιστολόγια. Όμως όπως όλοι έχω τις απόψεις μου και τις ιδέες μου και σε μια κρίση εξωστρέφειας το 2010 αποφάσισα να τις εξωτερικεύσω σε ένα μέσο που δεν θα εξαρτάται (πολύ) από άλλους όπως τα λοιπά κοινωνικά δίκτυα και η πληροφορία δεν θα χάνεται μετά από λίγο. Θα χαρώ να μοιραστώ απόψεις και να διορθωθώ όταν έχω λάθος!


Προσπαθώ να γράφω σωστά Ελληνικά, καθώς θα μοιράζομαι τα θέματα που με απασχολούν, είτε είναι κωμικά ή σοβαρά, ενώ θα προσπαθήσω να μην διαδίδω ειδήσεις ή πληροφορίες που δεν είναι εξακριβωμένες. Εκτιμώ το δημιουργικό διάλογο και αποφεύγω τις χωρίς λόγο διαφωνίες και συζητήσεις.

Δεν θεωρώ το μέσο προέκταση του facebook ή του google+, γι' αυτό δεν θα ήθελα να μοιραστώ προσωπικά στοιχεία μου (εκτός από αυτά που γράφω στις δημοσιεύσεις καμιά φορά). Δίνω όμως τα στοιχεία από όλες τις διαδικτυακές μου παρουσίες, όποιος θέλει μπορεί να βρει λεπτομέρειες ή να επικοινωνήσει μαζί μου.

Ευχαριστώ

Μάριος Παπαγεωργίου

Αναζήτηση

Friday, March 14, 2014

"Το ποτάμι" του Σταύρου Θεοδωράκη. Τελικά μου αρέσει ή όχι;

Πηγές Κυρίως Το ποτάμι, λίγο protagon και οι δικές μου παρατηρήσεις.

Τους πρωταγωνιστές τους έβλεπα όποτε μπορούσα. Επειδή είχαν πάντα ενδιαφέροντα θέματα (πάντα σχεδόν επίκαιρα), καλή αισθητική και σε γενικές γραμμές κάλυπταν τις δικές μου απαιτήσεις επιχειρηματολογίας. Και αν συγκρίνουμε με τις υπόλοιπες εκπομπές της Ελληνικής τηλεόρασης, ίσως μια μόνο μπορεί να σταθεί και να ξεπεράσει ίσως σε εγκυρότητα (όχι όμως σε αισθητική) τη συγκεκριμένη. Πριν λίγο καιρό ήρθε στην Πόλη. Και τώρα γνωρίζοντας εκ των έσω, όντας ο ίδιος "πρωταγωνιστής" μπορούσα να κρίνω καλύτερα τη δουλειά του Σταύρου Θεοδωράκη. Αυτό που είδα ήταν σωστή και πάλι θεματολογία, καλή στο μεγαλύτερο μέρος επιχειρηματολογία, πολιτικώς ορθή αντιμετώπιση, και προσαρμογή στην αισθητική του, όλης της εκπομπής. Αυτό το τελευταίο, λίγο με ξένισε, αλλά από την άλλη είναι και αυτο που μου αρέσει στις εκπομπές του. Δηλαδή παρουσίασε την Πόλη, με ολίγον από κλισέ που επικρατούν στην Ελλάδα (επιλεκτικά) ορισμένα από τα οποία τα "σπάει" (αλλά πολύ σκηνοθετημένα), με ολίγον από νοσταλγία (πού πάντα βγάζει η Πόλη), με ωραία μουσική και σκηνοθετικά πλάνα. Τώρα όμως ξέρω ότι εμείς που ζούμε εδώ (ακόμα και αυτοί που ήταν στην εκπομπή, παρόλο που δεν τους γνωρίζω προσωπικά) ζούμε μια άλλη καθημερινότητα, η οποία είναι σύγχρονη, με άλλους ρυθμούς και στόχους. Παρόλα αυτά, η εκπομπή μου άρεσε, αν και κατάλαβα ότι κάπως έτσι θα αντιμετωπίζονται και τα υπόλοιπα θέματα.

Οι φίλοι συν-Πολίτες ήταν διχασμένοι ως προς την εκπομπή. Και ενώ θα περίμενα να τύχει γενικής αποδοχής, είδα επιφυλακτικότητα και αντίθεση. Ομολογουμένως δεν το περίμενα.

Μετά ήρθε η εκπομπή με το φαρμακονήσι. Δεν την έχω δει, αλλά έχω διαβάσει πολύ γι αυτή. Και αναρωτιέμαι αν όντως έγινε προσπάθεια να "απαλύνει" η κακή εικόνα της κρατικής μηχανής. Το βρίσκω αφελές να έγινε τέτοιο πράγμα τη στιγμή που ετοιμαζόταν να φτιάξει κόμα που θα αντιπολευόταν την κυβέρνηση. Αν όντως έκανε τέτοιο πράγμα πλήττει το κόμα του πριν ακόμα το φτιάξει, πλήττει την δημοσιογραφική του αντικειμενικότητα και γενικά, θα ήταν μαλακία, κακά τα ψέματα. Από την άλλη, η πολιτική είναι βρόμικο παιχνίδι. Αν παίξεις, κάπου θα πρέπει να λερωθείς... ίσως κρύβεται κάτι τέτοιο από πίσω. Δεν γνωρίζω. Θα περιμένω πάντως να δω τις εξελίξεις ως προς το λιμενικό και τα πορίσματα.

Και μπαίνω στο θέμα. Μετά από όλα αυτά, σκάει μύτη το ποτάμι! Πολύ απλά, πολύ λιτά και χωρίς τυμπανοκρουσίες και διαφημιστικά. Ένας άνθρωπος νέος (σχετικά), με μοντέρνα εμφάνιση (αλλά όχι εξεζητημένη), με ήδη φτιαγμένη την "επαφή" με τη βάση, με την αίσθηση ότι τον ξέρουμε και αφήνοντας στην άκρη το περιτύλιγμα, με απλές ιδέες και κοινή λογική. Στην αρχή ενθουσιάστηκα! Επιτέλους είπα. Κάποιος που θα μπορώ εύκολα να ταυτιστώ. Κάποιος που δεν είναι κοματόσκυλο. Και που το κάνει για το μεράκι του. Εύγε! Και θάρρος και καινοτομίες και ανανέωση. Τόσα χρόνια δεν έχω βρει κάποιον να με εκφράζει τόσο καλά, τον βρήκα επιτέλους (σκέφτηκα). Και οι συνεργασίες του ενδιαφέρουσες, και το παρουσιαστικό ενδιαφέρον, όλα καλά! Και επιπλέον, θα μπορώ να παρακολουθήσω την πολιτική πορεία ενός ανθρώπου από την αρχή, και να κρίνω καλύτερα. Όλοι οι υπόλοιποι έχουν ιστορία που δεν μπορώ να γνωρίζω. Με ετούτον εδώ τον μιντιά, θα μπρορώ και να παρακολουθώ, αλλά και να ανατρέχω όποτε θέλω. Η ιστορία πλέον καταγράφεται στο ίντερνετ.

Και μετά αρχίσαν τα παρατράγουδα. Φωνές και απόψεις από ανθρώπους που εκτιμώ (οπότε και τις λαμβάνω υπόψη μου) οι οποίοι τον έχουν παρακολουθήσει σαφώς περισσότερο από εμένα, και που έχουν περάσει και μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους παρακολουθώντας τα πολιτικά και οι οποίοι δεν τον εκτιμούν και πολύ. Και διάβασα και πολλές απόψεις που του ασκούσαν έντονη κριτική.  Και άρχισα να πονηρεύομαι. Και άρχισαν να σκάνε τα ερωτηματικά. Ο άνθρωπος σκέφτηκα είνα μανούλα στη σκηνοθεσία και την παρουσίασή του ιδίου ως "φίλου". Μήπως όλο είναι σκηνοθετημένο; Μετά σκέφτηκα, πώς αυτός ο πολιτικά ορθός τύπος σε όλη του την πορεία, θα αρχίσει να κονταροχτυπιέται με το κατεστημένο; Αυτός, που του αρέσει να είναι αρεστός θα μπορέσει να γίνει δυσάρεστος; Και μήπως θα αρχίσει με τόση μαεστρία να μου σερβίρει φύκια για μεταξωτές κορδέλες και θα νομίζω ότι έκανα την τύχη μου; Και μήπως τελικά τον υποστηρίζουν οι μεγάλοι για να πάρει ψήφους από το ΣΥΡΙΖΑ και να μην βγάλει (όπως φαίνεται) κυβέρνηση; Έτσι κι αλλιώς, στο MEGA δούλευε... Και στο κάτω κάτω μέσα σε τόσα χρόνια μήπως είναι ο πρώτος (μη) πολιτικός που έχει φρέσκιες και σωστές ιδέες; Τόσοι άλλοι υπήρξαν και υπάρχουν, γιατί εγώ να χαίρομαι με το Θεοδωράκη;

Ακόμα δεν έχω αποφασίσει. Όσες όμως φωνές και αν ακούω, κάτι μου κάνει ο τύπος. Θα ήθελα να τον δω στο κοινοβούλιο. Έτσι κι αλλιώς, δεν πάει να βγάλει κυβέρνηση. Έτσι κι αλλιώς, αν κάνει μαλακίες, τα μούτρα του θα φάει. Αργά ή γρήγορα, θα τον καταλάβουμε. Αν μη τι άλλο, έχει να αντιπαρατεθεί με το πιο διεστραμένο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Γιατί να μην του δώσω την ευκαιρία; Και αν όχι σε αυτό, σε ποιόν να την δώσω; Είμαι 36 χρονών και πάντα ψηφίζω σκόπιμα εξωκοινοβουλευτικά. Νομίζω μια φορά μόνο το έδωσα στον Τσίπρα, αλλά πολύ καιρό πριν, όταν πρωτοεμφανίστηκε (μου αρέσουν τα φρέσκα). Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια περίπτωση, αλλά ειλικρινά, δεν εμπιστεύομαι κανέναν ούτε εκει πλέον. Δεν έχω ακούσει μια σοβαρή και εφικτή πολιτική από εκεί, άσε που οι πολιτικοί που τον απαρτίζουν, δεν έχουν την ετίμησή μου, με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Θα περιμένω λοιπόν, από εμένα δεν έχει κανένας μεγάλος ή μικρός να χάσει, μόνο να κερδίσει (δεδομένου του ιστορικού μου). Θα σε παρακολουθώ "φίλε" Σταύρο, θα δω τι θα πεις, πόσο θα τα γυρίσεις στο δρόμο, με ποιούς θα συνεργαστείς και με ποιούς θα κοντραριστείς, και θα δούμε, αν στο τέλος θα με κερδίσεις ή όχι. Για την ώρα, καλή τύχη.

No comments:

Post a Comment